Volgens Nep staan vooral de extra’s op de tocht. “Alles wat buiten het reguliere curriculum valt – extra aandacht, begeleiding, activiteiten – dreigt te verdwijnen. Vooral het vmbo zal dit gaan voelen, al zal ik de pijn zoveel mogelijk over alle afdelingen proberen te verdelen. Maar ik moet de kaasschaaf hanteren over de hele breedte. Elke leerling gaat er iets van merken.”
De gevolgen zijn volgens hem ingrijpend. “Op het gebied van kansengelijkheid zetten we de klok minstens vijf jaar terug. Met deze middelen kon ik extra begeleiding bieden, mensen aannemen zoals pedagogen en remedial teachers. Die probeer ik te behouden, maar als zij les moeten geven, staan ze straks voor klassen met méér problemen.”
Ook kleinere klassen worden verleden tijd. “Dankzij deze financiering kon ik de groepsgrootte beperken. Dat stopt nu. Klassengrootte is misschien een vreemde knop om aan te draaien, maar ik heb weinig keus.”
Nep is merkbaar gefrustreerd. “Ik blijf me afvragen: hoe kún je dit doen? Terwijl er zoveel aandacht is voor het verbeteren van basisvaardigheden, neem je jongeren tegelijkertijd drie keer iets af. Dat is echt een geval van goedkoop is duurkoop. We houden nu jongeren binnenboord die anders uitvallen – straks vallen ze alsnog uit. Ze belanden thuis of in gemeentelijke voorzieningen.”
Zoek het maar uit
Voor leerlingen op ISK’s, Internationale Schakelklassen, zijn de vooruitzichten somber. “Die vaak talentvolle jongeren kon ik nu nog ondersteunen met overstapcoaches. Maar dat kan straks niet meer. Ik vrees dat velen de overstap naar het mbo of ander regulier onderwijs niet zullen redden.”
Hij besluit met een sombere constatering: “We zien allemaal hoe de samenleving polariseert. En dan kiest het kabinet ervoor om juist deze groep los te laten. ‘Zoek het maar uit,’ lijkt de boodschap. Maar op de lange termijn betaalt de maatschappij daar een veel hogere prijs voor.”