Blog: Naar school hunkerende pubers…

19 mei 2020

Mijn kleinkinderen konden vorige week niet wachten tot het 11 mei was. Niet om opa te feliciteren met zijn verjaardag, maar...om weer naar school te gaan. Nu is dat voor jonge kinderen, in mijn geval tussen de 4 en 9 jaar, nog wel te begrijpen. Maar wie had begin dit jaar gedacht dat er dit schooljaar een moment zou zijn waarop onze leerlingen, door de bank genomen toch pubers, zouden hunkeren naar het moment dat ze weer naar school kunnen. En toch is het zo.

De wijzigingen in het onderwijs aanbod zijn in een korte periode nog nooit zo groot geweest dan de afgelopen maanden. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik na de kerstvakantie met goede moed begon aan het nieuwe jaar, met als prioriteiten: de afronding van deze fase van de curriculumherziening, de afronding van de cao-onderhandelingen, de afronding van het discussiestuk over de ‘Toekomst van ons onderwijs’ - ook wel betiteld als het onderwijspact - met alle raden, leerling- en studentenorganisaties en de meeste bonden. Dit alles maakte plaats voor een allesoverheersende nieuwe prioriteit. Het anticiperen op een ongekende volksgezondheidscrisis. Dat hebben we, alle medewerkers in het onderwijs, na de sluiting van de scholen fantastisch gedaan. Daarmee hebben we samen het onderwijs goed op de kaart gezet.

Met het kabinetsbesluit over de heropening van de vo-scholen van 19 mei ontstaat er een nieuwe en nog ingewikkelder fase. Want anticiperen op het openen van de school is nog ingewikkelder dan anticiperen op de sluiting van de school. Zeker als die nieuwe school zich moet houden aan de anderhalvemeterregel. Een nieuwe kans voor het onderwijs om zich van zijn beste kans te laten zien.

Ik zal alle uitdagingen in de uitvoering geen moment onderschatten. Afstand, hygiëne, werkdruk, vervoer, het zijn maar een paar kernbegrippen die nog veel zullen klinken. Maar sinds 15 maart ben ik bevestigd in mijn opvatting dat het onderwijs tot heel veel in staat is. We kunnen ook die naar school hunkerende leerlingen bieden wat ze nodig hebben. Ook al zal het maar een enkel moment in de week zijn.

Maar de school van 2 juni zou ook wel eens de school van 2 september, 2 oktober en 2 november van dit jaar kunnen zijn. Zo heftig zet het virus het leven van ons allemaal en het onderwijs op zijn kop. De enorme gevolgen maken dat ik zelfs de uitbundige zon van deze dagen niet nodig heb om optimistisch te zijn: we kunnen dit aan. Naar school hunkerende pubers: wat wil je nog meer...

Paul Rosenmöller