Het beeld van de Efteling is treffend gekozen. Ook in het onderwijs hadden we de hoop om samen met dit kabinet een plan voor de lange termijn te kunnen maken. We waren een eind gevorderd om met alle partijen een Versterkingsplan te maken, totdat vier fractievoorzitters roet in het eten gooiden door nieuwe bezuinigingen op het onderwijs af te spreken. Nog voor het korte ritje was afgelopen ontspoorde het treintje. Hoe nu verder?
Het belangrijkste blijft om de bezuinigingen op het onderwijs van tafel te krijgen, te beginnen met de extra bezuiniging die rond de Voorjaarsnota is afgesproken. Dus gaan we door met actievoeren tegen de bezuiniging op de Onderwijskansenregeling en bieden we binnenkort onze petitie aan de Tweede Kamer aan. Gisteren was de staatssecretaris voor onze camera behoorlijk duidelijk dat ze zelf ook moeite heeft met deze bezuiniging en dat ze wil kijken naar oplossingen buiten de OCW-begroting. Na vandaag zijn er wat dat betreft nieuwe kansen. De motie Rooderkerk, ondertekend door bijna de gehele oppositie, stelt voor de bezuiniging terug te draaien door de verlaging van het eigen risico in de zorg met 7 euro te verminderen. Na vandaag is het sowieso de vraag of die verlaging van het eigen risico nog doorgaat. Kansen te over voor de staatssecretaris om de bezuiniging op de Onderwijskansenregeling met steun van de Kamer te schrappen.
Ik hoop overigens ook dat door het weglopen van de PVV de overgebleven drie partijen ‘onderwijskansen’ en ‘gelijke kansen’ weer tot speerpunt maken van hun onderwijsbeleid. De mantra dat investeren in basisvaardigheden de beste garantie is voor gelijke kansen klopt gewoon niet. Veel leerlingen groeien op in omstandigheden waardoor ze geen eerlijke kans hebben om die basisvaardigheden even goed te leren als andere kinderen. Dan is extra investeren in gelijke kansen geen linkse hobby maar een kwestie van fatsoen en beschaving. Dat fatsoen keert hopelijk terug nu de partij is weggelopen die kinderen van asielzoekers geen uitje naar de Efteling gunt.